Można panikować

Jestem świeżo po obejrzeniu filmu Można panikować. 

Szczerze? Nie zszokował, nie zachwycił i nie przekazał nic, czego bym już nie wiedział. A jednak cieszę się, że go obejrzałem ponieważ o ważnych sprawach nigdy za dużo. 

No dobra. Może jednak czegoś się dowiedziałem – że polityka to faktycznie tylko polityka; tak jak Polak to katolik, tak Polska to węgiel. Tradycja określa standardy, przeszłość wyznacza przyszłość i tak jak w przyjaźni radości się mnożą, a smutki dzielą, tak w Polsce błędy się potęgują, a sukcesy pierwiastkują. 

I jeszcze jedno. Za dwa tygodnie, w ramach spotkań dyskusyjnych eSENSja na Zoomie, poruszę temat relacji chrześcijaństwa do ekologii, bo widzę na tym polu duże zamieszanie. Po co dbać o Ziemię, skoro świat się kończy? Za wszystkim stoją lewacy i światowy rząd! Nauka się myli, bo wiele razy już się myliła! 

Jeśli ktoś ma takie patrzenie na rzeczywistość, w której razem żyjemy to należy mi się przynajmniej uczciwa dyskusja na ten temat, bo nikt na tym świecie nie jest samotną wyspą, tym bardziej jeśli zatruwa wspólne powietrze, wodę czy grunty.